CHOSZCZNO. BOGUMIŁA i MIECZYSŁAW CHLOUPEK w Sławęcinie mieszkają już ponad 50 lat. Wszyscy dobrze ich znają, bo pan Mieczysław przez wiele lat kierował tutejszą szkołą, natomiast pani Bogumiła uczyła w niej m.in. języka polskiego. W sobotę w Urzędzie Stanu Cywilnego burmistrz ROBERT ADAMCZYK wręczył im Medale za Długoletnie Pożycie Małżeńskie.
BOGUMIŁA i MIECZYSŁAW CHLOUPKOWIE podczas uroczystości,
która w sobotę odbyła się w Urzędzie Stanu Cywilnego, odznaczeni zostali
Medalami Za Długoletnie Pożycie Małżeńskie. W imieniu prezydenta RP
wręczył je burmistrz ROBERT ADAMCZYK. Jubilaci odbierali je z uśmiechami
na twarzy. Wspominając minione lata zaznaczyli, że do Sławęcina trafili
ponad 50 lat temu z tzw. nakazu pracy. – Ja pochodzę z Lubelszczyzny,
natomiast mąż z byłego województwa lwowskiego, ale poznaliśmy się tutaj.
Tu również wzięliśmy ślub cywilny – mówi pani Bogumiła. Zaznacza przy
tym, że ślub kościelny wzięli w jej rodzinnych stronach. – To były
zupełnie inne czasy. Ludzie na stanowiskach musieli pewne klimaty
ukrywać – przypomina też, że aby ochrzcić dzieci musieli jeździć aż do
Stargardu. Obydwoj
e nie żałują, że swoje zawodowe życie związali z
oświatą. Znają ich w całym regionie, bo jubilat przez wiele lat kierował
Szkołą Podstawową w Sławęcinie (jest na emeryturze od 1984 roku),
natomiast jego żona najpierw zajmowała się nauczaniem początkowym, a
następnie była polonistką. O swoim prywatnym życiu mówią również bardzo
pogodnie. – W jednym dniu pcha się pod górkę, w drugim z górki, po
drodze rozwiąże się trochę problemów i nawet człowiek nie zauważy, jak
minie 50 wspólnie spędzonych lat. Najważniejsze, by nie tracić
cierpliwości do siebie, bo jak jej zabraknie to i małżeństwo się
rozpadnie – twierdzi pani Bogumiła. Wspólnie wychowali dwoje dzieci,
mają też trojkę dorosłych już wnuków. Zgodnie podkreślają, że w swoim
życiu doświadczyli wiele, także politycznych zawirowań. – Myślę, że po
tych przeżyciach jesteśmy tak mocno zahartowani, że żadne niepowodzenie
nie jest w stanie nas już zrazić – podsumowali małżonkowie.
e nie żałują, że swoje zawodowe życie związali z
oświatą. Znają ich w całym regionie, bo jubilat przez wiele lat kierował
Szkołą Podstawową w Sławęcinie (jest na emeryturze od 1984 roku),
natomiast jego żona najpierw zajmowała się nauczaniem początkowym, a
następnie była polonistką. O swoim prywatnym życiu mówią również bardzo
pogodnie. – W jednym dniu pcha się pod górkę, w drugim z górki, po
drodze rozwiąże się trochę problemów i nawet człowiek nie zauważy, jak
minie 50 wspólnie spędzonych lat. Najważniejsze, by nie tracić
cierpliwości do siebie, bo jak jej zabraknie to i małżeństwo się
rozpadnie – twierdzi pani Bogumiła. Wspólnie wychowali dwoje dzieci,
mają też trojkę dorosłych już wnuków. Zgodnie podkreślają, że w swoim
życiu doświadczyli wiele, także politycznych zawirowań. – Myślę, że po
tych przeżyciach jesteśmy tak mocno zahartowani, że żadne niepowodzenie
nie jest w stanie nas już zrazić – podsumowali małżonkowie.
(kk,tk)
