Choszczno - Z³ote gody Pawlaków
12.08.2018.
Choszczno - Z³ote gody Pawlaków  CHOSZCZNO. – Prze¿yli¶my ze sob± ponad pó³ wieku i w³a¶nie te lata s± dowodem na to, ¿e w naszym ¿yciu niczego nie trzeba ju¿ zmieniaæ – mówi ANDRZEJ PAWLAK. W sobotê razem z ¿on± JADWIG¡ najpierw odnowili ma³¿eñskie przyrzeczenie, a nastêpnie odebrali Medale za D³ugoletnie Po¿ycie Ma³¿eñskie.

    Chocia¿ JADWIGA i ANDRZEJ PAWLAKOWIE urodzili siê we wsi Wysoka (woj. mazowieckie) - jak twierdz±, dos³ownie w s±siednich cha³upach - to jednak dzi¶ nie wyobra¿aj± sobie swojego ¿ycie poza Starym Klukomiem. – Tu jest piêknie i ani razu nie pomy¶la³am o tym, ¿e kiedykolwiek wracaæ do rodzinnej wioski – mówi³a w sobotê pani Jadwiga. Chocia¿ znali siê od dziecka, to jednak w chwilê po odebraniu Medali za D³ugoletnie Po¿ycie Ma³¿eñskie zgodnie stwierdzili, ¿e tak naprawdê zbli¿yli siê do siebie na weselu kuzynki. – Po woChoszczno - Z³ote gody Pawlaków  jnie, moi rodzice zamieszkali w Warszawie, ale to sprawy polityczne sprawi³y, ¿e ojciec musia³ opu¶ciæ stolicê. Tak oto wyl±dowali¶my najpierw w Przytórze ko³o ¦winouj¶cia, a potem (w 1963 roku) w Starym Klukomiu. To ju¿ st±d pojecha³em na wesele do kuzynki i wróci³em do domu… z przysz³± ¿on± – z u¶miechem zdradza pan Andrzej. Szybko zapewnia, ¿e nigdy nie ¿a³owa³ tej decyzji. Obydwoje ca³e swoje ¿ycie przepracowali na gospodarstwie. – Na w³asnym, kupionym za nasze pieni±dze – podkre¶la pani Jadwiga. Zaznacza, ¿e dzi¶ dumna jest ze swojego ¿ycia i niczego by w nim nie zmieni³a. A mówi±c o dumie, najpierw wymienia trójkê w³asnych dzieci, potem siedmioro wnuków i troje prawnucz±t. Dzi¶ obydwoje s± ju¿ na emeryturze. – Jak tylko potrafiê staram siê im pomagaæ, a w domu obiady gotuje m±¿ – podkre¶la, ¿e zupa gulaszowa i krupnik to jego specja³y. – Prze¿yli¶my ze sob± ponad pó³ wieku i w³a¶nie te lata s± dowodem na to, ¿e w naszym ¿yciu niczego nie trzeba ju¿ zmieniaæ – mówi jubilat. Obydwoje podkre¶laj±, ¿e zawsze darzyli siê g³êbokim zaufaniem. – Potrafili¶my siê zrozumieæ, porozmawiaæ, uzgodniæ, a jak by³o trzeba to tak¿e ust±piæ, a dzi¶ nic ju¿ nie musimy sobie udowadniaæ – zapewnia jubilatka. W chwilê po odnowieniu ma³¿eñskiego ¶lubowania i odebraniu medali, które wrêczy³ im wiceburmistrz £UKASZ M£YNARCZYK, obydwoje ¿yczyli sobie tylko zdrowia.
Tadeusz Krawiec